Nieuw Zeeland

Kia Ora (Hallo in het Maori's)

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen. Ik probeer het kort te houden, maar dat gaat me waarschijnlijk niet lukken dus hou je vast hier komt het.

Woensdag had ik Kirsten uitgezwaaid en donderdag (13 maart) zou ik vliegen aan het eind van de dag dus heb ik een beetje rond gehangen totdat ik weg kon. Ik kwam erachter dat mijn hostelboeking niet klopte dus moest nog snel wat regelen voor de nacht. Nou dat begon al goed zeg. De vlucht was prima en ik kwam 's nachts aan in Christchurch. Ik werd bij de douane eruit gepikt en moest naar de gevangenis. Oké het ging niet helemaal zo, maar ik sliep echt in een oude gevangenis. Ze hadden veel elementen bewaard dus het was een grappige slaapplek. De volgende dag de stad ingetrokken. Aangezien ze in 2010/2011 aardbevingen hebben gehad is de stad grotendeels verwoest dus ik wist niet wat ik zou aantreffen. Ik liep het stadscentrum binnen en opeens was het stil... Dit is denk ik het rustigste stadscentrum ooit. Ze hebben een Re:start Mall wat bestaat uit gekleurde op-elkaar-gestapelde containers welke dienen als winkels. Om dit gekleurde zooitje heen is het eigenlijk een erg grauwe en (nog steeds) kapotte stad. Ze proberen het dus met kleurtjes en straatversieringen op te leuken, maar het deed mij denken aan de kinderafdeling van een ziekenhuis. Je kan het nog zo leuk aankleden, iedereen voelt dat het een deprimerende plek is.

Op zondag ochtend zou ik vliegen naar Auckland, maar er kwam een cycloon aan dus dat was nog even spannend. Het viel uiteindelijk reuze mee en ik kon gewoon vliegen. Vroeg arriveerde ik in het hostel en kon ik een dag Auckland ontdekken. Het was de dag voor Saint Patricks Day dus er was een parade en optredens. Ik heb me kostelijk vermaakt tussen die gekke Ieren. Ik maakte nu wel echt kennis met het klimaat van Nieuw Zeeland. Regen, zon, wind, koud, warm, heet, vest aan, vest uit... lang leve de laagjes :) De volgende dag (07.00 uur) zou ik met de Kiwi reis meegaan dus ik ging vroeg slapen.

Veel te vroeg ging de wekker, maar ik was blij om aan boord te stappen van de kiwi bus. Ik hoopte op een leuke groep mensen, want alleen is maar zo alleen. Mijn eerste bestemming was ten noorden van Auckland namelijk Paihia (The Bay of Islands). Er kwam meteen heel veel informatie op me af over de gang van zaken, accommodatie, excursies et cetera. Voor ik het wist was mijn accommodatie geboekt en stond ik ingeschreven voor skydiven diezelfde middag. Oeps slik, ik ga het echt doen. Nou ja kan ik tenminste ook niet nachten wakker liggen van de zenuwen. In Paihia kon ik even mijn spullen uitstallen (ik haat nog steeds mijn backpack) en toen werd ik al opgehaald in de limousine (serieus waar) voor mijn jump. Eenmaal in mijn pakje gehesen stapte ik het vliegtuig in op naar de 16.000 feet. Ik zou als eerste springen en opeens ging de deur open en moest ik richting dat gat. Zo onnatuurlijk voelt het als je je benen buitenboord moet hangen. In een paar seconden sprongen we al uit het vliegtuig en was ik begonnen aan mijn 65 seconden vrije val. Eerst had ik wat moeite met ademhalen, maar toen ik gewend was genoot ik enorm. Wat een uitzicht en wat een gevoel! De parachute ging veel te snel uit voor mijn gevoel haha. Mijn buddy zorgde voor wat G - krachten, ik mocht nog zelf sturen en toen een veilige landing gemaakt. Whaaaaaa hoe cool was dat! Goed begin van de reis. Uiteraard is er een film gemaakt als bewijs.

De dag erna had ik een tour naar de eilanden van The Bay of Islands. Met een boot trokken we door dit prachtige landschap. Super mooi en heerlijk weer nog steeds. Er waren mega veel dolfijnen en je kon er zelfs mee zwemmen. Er waren verschillende groepen dolfijnen, maar dus ook één met baby's. Vet lief, maar daar mocht je dan niet mee zwemmen. In de middag mochten we van de boot springen en spartelen in het verfrissende heldere blauwe water. Wat een dag ook weer, echt prachtig.

De derde dag ging ik naar Cape Reinga. Het meest noorderlijke puntje van het noordelijke eiland van Nieuw Zeeland. Daar komt de Tasmaanse zee samen met de Pacific Ocean. De scheiding of samenkomst zie je daadwerkelijk in het water. Heel apart om te zien en daarna gingen we sandboarden. Met een bodyboard van een mega hoge zandduin af. Dat ging super snel, maar echt tof om te doen. Ondertussen had ik kennis gemaakt met twee meiden Esther en Eline en brachten we de rest van de dag en avond samen door. Esther bleef langer in Paihia, maar Eline en ik konden de volgende dag samen reizen terug naar Auckland.

We hebben maar één nacht in Auckland geslapen en zijn de volgende dag verder gereisd richting Hot Water Beach. Eerst nog op een mega mooi strand, Cathedral Cove, kunnen zonnen. Dit bestond uit rotsformaties met een groot gat waar onderdoor je kon lopen naar het strand. Daarna dus naar Hot Water Beach. Dit is een strand met warm water in de grond. Je kan daar een eigen gat graven (leuk voor de Duitsers) en chillen in een eigen gemaakte hot tub. Nou veeeeeeel te toeristisch daar. Vanwege vloed waren er te veel mensen op te kleine stukken strand. De jongens moesten natuurlijk even stoer doen en hun spieren showen... Mooi dacht Fraulein want dan kan ik lekker pootje baden in hun geschepte gaten. Dat heb ik dus ook maar gedaan. Het water was soms zo heet dat ik gewoon mijn voeten half verbrandde. Het was een grappige ervaring, maar dus wel iets te toeristisch. We sliepen hier trouwens wel op een leuke camping in kleine lodges, prima vertoeven.

De volgende dag, ja ik ga in sneltrein vaart, zijn we in de bus gestapt naar Waitomo. Deze plaats staat bekend om haar Glowworm Caves. Gisteren zijn we de tour gaan doen in de Caves. We gingen met een tube diep de grotten in... om claustrofobisch van te worden! Het water was ook nog freezing koud, maar eenmaal in mijn tube en gewend te zijn aan de smalle ruimten was het echt zo bijzonder en mooi. Duizenden wormen verlichtten de donkere grotten. Met hun lichtjes lokken ze insecten die vervolgens vast komen te zitten in hun kleine plakkerige draadje (net zoiets als een spinnenweb). Het was een hele bijzondere ervaring en echt cool.

Vandaag zijn we aangekomen in Rotorua. Bekend om haar geothermische wateren. Lekker stinken, want het ruikt naar rotte eieren. Daarom wordt het ook wel Rotten Rua genoemd, erg toepasselijk. Vanavond brengen we een bezoekje aan een Maori Village waar ik heel veel zin in heb.

Nou ik heb echt weer heel veel beleefd zoals jullie kunnen zien. Sorry voor het mega lange verhaal. Ik probeer de volgende keer iets sneller een blog te schrijven.

Haere ra (Tot ziens)