Townsville en Mackay

Jullie denken misschien dat wij nog in de regenbuien zitten aangezien dat ons laatste bericht was. Niets is minder waar. De zon heeft ons na Innisfail weer gevonden en de regen in Cairns is allang vergeten. We zijn naar Townsville gereden en zijn daar drie nachten verbleven. De camping was een echte volkscamping. Klinkt misschien gezellig, maar het was echt een bende. Vieze, oude caravans en de mensen kan je met dezelfde woorden omschrijven. Van tandartsen en hygiëne hadden ze in ieder geval niet gehoord. Tijdens het douchen moest je niet gek opkijken als er een kakkerlak, kikker of een buidelratjes familie kwam koekeloeren. Niks voor ons dus en de hitte was ook niet normaal. Gelukkig hadden wij in het centrum van Townsville een kinder waterpark gevonden. Dat werd onze vaste chillplek. Je bent zo jong als dat je je voelt. Dus wanneer de grote emmer vol zat met water en omkiepte, renden wij als idioten erop af om door deze waterval nat gemaakt te worden. Yiri was zelfs nog zorgzaam en hield kindjes vast zodat ze niet zouden uitglijden. Van een afstand leek het echter alsof zij hen weg duwde uit de waterval. Ach we hadden toch een lol! Op dag drie zijn we naar Magnetic Island geweest, zo'n 8 km varen met de veerboot. Daar heeft Yiri een buitenrit op paarden gemaakt en ermee gezwommen, lekker verkoelend en super leuk om te doen. Toch het paardrijden een beetje verleerd, dus dat leverde spierpijn op uiteraard. Na vier dagen hebben we Townsville verlaten en zijn we doorgereden naar Bowen om daar te overnachten. Er was niet veel te doen in de omgeving dus zijn we vertrokken richting Airlie Beach. Mega veel dode kangoeroes langs de weg zien liggen. Super zielig en een beetje ranzig was het wel.

We kwamen begin van de middag aan op een gezellige camping met super chille doucheruimten (stortdouche aaaaaahhh). Dat was even heeeel erg genieten. In Airlie Beach zijn we vier nachten gebleven. Eerste middag het strand bezocht. Aangezien het stinger season is, wordt aangeraden tussen netten te zwemmen. Zodat je niet gestoken wordt door de kwallen. Het water neemt alleen snel af dus als je om 16.00 uur dacht even een verfrissende duik te nemen, succes! Want het water komt niet hoger dan je enkels. De tweede dag zijn we naar Cape Gloucester gereden. De vrouw achter de receptie had wel gezegd dat de weg er naar toe wat offroad was. Nou daar zeggen wij geen nee tegen... maar de camper wel! Alles rammelde aan alle kanten en de lokale ANWB zou ons niet kunnen helpen bij pech. Gelukkig liet ons beestje ons niet in de steek en bracht hij ons naar een prachtig strandje. Helemaal afgelegen, strand voor ons alleen en niemand te zien. (Niet iedereen heeft zulke goede offroad skills zoals wij). Na een heerlijke dag in paradijs keerden we terug naar de camping voor een goede nachtrust. De volgende gingen we weer mega vroeg, 07.15 uur, op een tour richting The Whitsundays. We zouden drie eilanden bezoeken; daydream island, hamilton island en whitehaven beach. Daydream island was heel klein ongeveer 1 km lang en bestond helemaal uit een resort. Ze hadden daar een openlucht aquarium vol roggen, vissen en haaien. Mooi fotomoment... *bliep* batterij leeg. En niet van één camera, nee van allebei! Blond als dat wij zijn dachten we aan een kwart 'volle' batterij nog voldoende te hebben. Tsja dan maar foto's maken in gedachten. Nou verder hebben we nog een Dr Fish behandeling gehad, gratis. We stonden met onze voeten in de zee en kregen wat visvoer en de mooiste vissen zwommen zo tussen onze benen door. Het is dat we verder moesten anders hadden we daar gestaan totdat we verrimpeld waren.

Volgende halte was Hamilton Island voor de lunch. Op dat eiland zijn leuke gallerijtjes. Eén ervan maakte uit stenen mooie beeldjes. Echt prachtig! De originele steen bleef voor een gedeelte intact en een gedeelte werd bewerkt. Zo zag je precies uit watvoor steen het beeldje gemaakt was en dat leverde ook een heel mooi effect op. Helaas hing er een aardig prijskaartje aan. Er was voor een grote walvis zelfs $1.000.000 geboden en dat bod hebben ze afgeslagen. Nou wij zouden het wel geweten hebben! Na dit eiland gingen we verder naar het bekendste eiland; Whitehaven Beach. Een echt hagelwitte-stranden-blauwe-zee eiland. Dus chillmodus 2.0! Ons hoofd stroomt ondertussen over van alle denkbeeldige foto's die we hebben genomen. Maar helaas voor jullie geen bewijsmateriaal.

De dag daarna konden we weer uitrusten. Ja serieus van die tours word je echt moe! Dus laadden wij onszelf op bij the lagoon in het stadje. De volgende dag trokken wij, als echte nomaden, weer verder. Ondertussen zijn we in Mackay, maar hier bevalt niks spannends te beleven dus vertrekken we morgen weer.

Leuk om misschien te weten is dat we nog niet helemaal ingesteld zijn op het rijden in een camper. Zo gebeurde het dat:
- we bijna wegreden met de stroomkabel nog aangesloten in het stroomkastje;
- onder het rijden en in een scherpe bocht alle kastje open schoten en de potten en pannen door de camper rolden (vandaar die indruk-handvatjes...);
- Kirsten al een dikke bult heeft van de zoveelste keer dat zij haar hoofd heeft gestoten;
- we vergeten waren dat we 2.65 meter hoog zijn en opeens een heel hard schrapend geluid hoorden. Dat was dus een hangend bord boven de parkeerplaats;
- we goedkope maar wellicht niet helemaal de goede benzine hebben getankt.

Ach hij rijdt nog en brengt ons naar volgende avonturen.

Lees volgende keer weer meer belevenissen van Kirsten en Yiri. Zelfde tijd, zelfde zender.

Ps. Foto's volgen nog.